Feërie is die tuiste van alle Feë, maar tog het hulle daarin geslaag om die Mense Ryk te infiltreer en dit hul tuiste te maak. Hulle het selfs vriendskapsbande met menslike toorkrag gebruikers gesmee. Hier is ‘n lys van alles wat toweriek en monsteragtig is. Klik op ‘n knoppie om meer oor hierdie feë te wete te kom. As die knoppie nog swart is (nie pers/blou/pienk nie), dan is die skakel nog nie aktief nie, maar sodra die inhoud geskep is, sal dit gekoppel word.
Jy kan hierdie bladsy in Engels hier lees.
No-one writes about the fae like Ronel Janse van Vuuren.
Goedaardige Feë
Vuil-Vos-Kabouter
Daar is geen vroulike vuil-vos-kabouter nie.
Die vuil-vos-kabouter woon in óf ‘n grot, ‘n kloof in die landskap of ‘n holte waaruit hy ‘n jakkals of haas gesit het.
Hy lyk soos ‘n kort, ou man wat met growwe rooi pels bedek is. Hy is regtig walglik – sy higiëne laat veel te wense oor. Spaar takkies en blare kan altyd op sy persoon gevind word (hoewel dit ‘n goeie ding kan wees terwyl hy tuinmaak?).
Danksy die dik pels wat sy liggaam bedek, is die vuil-vos-kabouter redelik ondeurdringbaar vir uiterste temperature aan weerskante van die spektrum.
Sodra hulle ‘n band met ‘n toorkrag gebruiker (druïde, heks, towernaar, wat ook al), is hulle uiters lojaal.
Dit is onduidelik watter soort toorkuns hulle beoefen.
Galno
Cù Sìth/Feetjie Hond
“Cù Sìth” is soms uitruilbaar met “Feetjie Hond”.
Die Cù Sìth is ‘n Feetjie Hond in die Skotse mitologie wat gewoonlik in die vorm van ‘n groot swart-en-bruin hond (Rottweiler) is.
Hulle het amberkleurige oë wat helder brand terwyl hulle toor.
Hulle beskerm dié van die Mis – mense met magiese vermoëns wat belangrik is vir die Feëvorste en kinders van albei wêrelde (half Feë en half sterfling).
Hulle gebruik Verstandpraat (‘n vorm van telepatie) om te kommunikeer en almal van hulle praat sonder kontraksies – behalwe hedendaagse Saphira (en diegene wat skelm geword het).
Die Cù Sìth is die kragtigste van alle Feë. Hulle beheer die struktuur van tyd en ruimte. Hulle skep die Feetjie Sirkels wat die kragtigste en akkuraatste van alle magiese teleportasie is. Hulle kan enige plek in Tyd gaan om iemand se lewe reg te stel of in te meng.
Wanneer die Cù Sìth iemand beskerm, weet almal wat van hulle weet dat die persoon wat beskerm word, iets besonders is.
Huiskabouters
Huiskabouters is die dienaars van die Hoë Feë (van enige Hof).
Hulle is androgeen. Hulle is die grootte van ‘n twee liter koeldrankbottel. Huiskabouters dra alles wat hul meesters van hulle vereis – of dit nou die mode van die tyd of bediendedrag uit Middeleeue is. Hulle is behep met tegnologie en hou van die kombuise waarin hulle werk om met die beste en nuutste toerusting toegerus te wees. Hulle is uitstekende kokke. Huiskabouters is onvermoeide helpers vir diegene wat hulle waardig ag. Hulle is behep met skoonmaak en netheid. Hulle hou nie daarvan as ander probeer om hul pligte na te kom nie.
Tandefeë
Hulle is net soveel afhanklik van die melktande van mensekinders as wat die kinders hul toorkrag nodig het om die groei van hul tande te verseker.
Tandefeë kan nie hul eie uitrustings kies nie: hulle dra net wat die tandefeeprinses wil hê hulle moet.
Hulle kan tussen dimensies beweeg en verkies om dit te doen wanneer die mure tussen Ryke dun is.
Hulle is veral sensitief vir yster.
Hulle werk met die tandmuise wat immuun is teen yster, alhoewel daar nie soveel muise soos feë is nie.
Seisoenfeë
Klein feë in beheer van die verandering van die seisoene in die sterflike ryk. Hulle trek aan in blomme en ander plante.
Hulle verf blomme, plant bosse, leer voëls hoe om te sing, ens. vir alle seisoene. Die Cailleach bepaal algehele winter temperature.
Hulle keer terug na Avenir Laagte wanneer hulle klaar is met hul werk in die menseryk en elders.
Hulle word deur Oonagh regeer. Sy is absoluut pragtig met lang goue hare wat oor die grond vee, rokke gemaak van glinsterende silwer ragfyn stof en vlerke wat by haar skoonheid pas.
Jengu
Enkelvoud: Jengu. Meervoud: Miengu.
Water feë wat uiters lojaal is aan Mami Wata.
Hulle het ‘n sterk invloed op Afrika volkskunde en word gewoonlik met Mami Wata geassosieer.
Hulle lyk soos meerminne, met geel en groen hare. Hul vissterte is meestal silwer, wat die kleure weerspieël wat gevind word in die water waarin hulle swem.
Hulle glimlag baie. Hulle het gapings tussen hul voortande. Hulle hou ook daarvan om te giggel.
Meestal praat hulle in hul eie taal wat baie klikgeluide behels, soos die geraas wat deur krapkloue of insekte gemaak word.
Hulle het mag oor water. Hulle kan dit laat beweeg op enige manier wat hulle wil.
Hulle sal hulself verbind met enigiemand wat die Natuur beskerm – en veral diegene wat teen die Obayifo optree.
Boskabouters/Woudkabouters
Woudkabouters is die opsigters van die woude.
Hulle kan maklik verwar word met blare of takkies. Hulle het groot gloeiende oë wat so liggroen soos plantsap is; skerp tande; spits ore. Hoe ouer hulle word, hoe meer bas groei op hulle. Terwyl hulle jonk is, lyk hulle meer soos groen blare. Jy kan hul relatiewe ouderdom aan hul kleur bepaal: hoe groener hoe jonger, en hoe bruiner hulle word hoe ouer is hulle. Hulle woon in bome.
Hulle versorg die feetjie ringe wat in die woude groei. Feetjie Ringe bestaan uit rotse, mos en wit blomme. Die woudkabouters gebruik dit om die grootte van hul gaste te verander.
Woudkabouters het kragtige towerkrag. Hulle gebruik nie net die feetjie ringe om die grootte van hul gaste in die woud te verander nie, hulle het ook die mag om Oproep-towerspreuke op so ‘n manier te verander dat nie eens feetjie honde dit kan breek nie.
Woudkabouters het ook mag oor die bos self. Hulle kan varings so laat beweeg dat dit amper is soos om op golwe te ry. Boomtakke beweeg om hulle te akkommodeer. Hulle het selfs huise binne plante sonder om die gasheer te benadeel.
Woudkabouters reis elke dag deur die woud en sorg vir elke plant. Dit is wat hulle doen.
Omdat hulle die opsigters van die woude is, het hulle hul eie kweekhuise om nuwe bome en ander plante te kweek. Dit stel hulle in staat om vinniger nuwe bome en ander plante in die woud te plant. Hulle het verskeie wesens van die bos wat werk vir hulle. Slakke help sade om te ontkiem deur hulle klam te hou. Spinnekoppe maak seker dat die boompies nie deur honger gediertes geëet word nie. Erdwurms doen al die kompos. En in die Knysna woud het die woudkabouters die Knysna loeries opgelei om hulle te vlieg waarheen hulle ook al wil gaan.
Woudkabouters is baie gelukkig. Wanneer hulle ondersteuning wil toon, sal hulle hardop juig. Hulle hou van onheil soos die meeste Feë. Hulle geniet hul lewens, hul werk en sien net die goeie in die wêreld. Selfs wanneer mense hul woud vernietig, word hulle nie donker en wraaksugtig nie. Hulle laat wraak oor aan die ander Feë wat daar woon terwyl hulle die bos hergroei.
Ongelukkig, omdat hulle plantfeeë is, word hulle per ongeluk deur diere geëet. Gereeld.
Alhoewel hulle die oudste in die stam het wat hul groep lei, neem hulle die woorde van die oudste boom wat deur ‘n boomnimf in hul woud bewoon word, baie ernstig op. Hulle glo dat hierdie ou boomnimf nie net wys is nie, maar baie van die verlede en die toekoms weet.
Woudkabouters is die grootte van ‘n volwassene se duim. Alhoewel hulle enige grootte kan wees wat hulle nodig het om hul woud te beskerm.
Deel daarvan om die bos skoon te hou, is om te eet wat ook al daar sterf. Woudkabouters eet net wat reeds dood is. Óf dier óf plant maak nie regtig vir hulle saak nie. Hulle sal selfs die lyke van ander Feë of mense eet.
Elemente Feë
Hulle is klein feë in beheer van die vier elemente: vuur, lug, water, grond.
Elemente feë het ligte, veranderlike liggame, soos gekondenseerde wolk, en word die beste by skemer gesien – net soos Robert Kirk hulle beskryf het. Hulle beweeg so maklik deur hul elemente as mense deur lug.
Salamanders van vuur. Silfies van lug. Undines van water. Kabouters van die aarde (grond).
Elke faksie het sy eie heerser. Diju van die Salamanders. Paralda van die Silfies. Necksa van die Undines. Gob van die Kabouters.
Hulle woon almal in Avenir Laagte, wat hulle met die seisoen feë deel. Hul koninkryke: Salamanders na die Suide, Silfies na die Ooste, Undines na die Weste, en Kabouters in die Noorde.
Boomnimf
Seenimf
Hierdie feë is die verpersoonliking van alles wat mooi en vriendelik is aan die see. Hulle hou daarvan om te sing en te dans, wat geluk en kalmte deur die see veroorsaak. Seenimfe is altyd op die hoogtepunt van die mode, alhoewel hulle verkies om kaalvoet te wees. Hulle kom ligsinnig voor, maar hulle is eintlik uiters kragtig en lojaal.
Hulle beskerm die see, diegene wat daarin woon en diegene wat daaroor reis. Wat hulle natuurlik van tyd-tot-tyd met die Seehekse laat bots.
Sommige woon saam met die koning van die see in sy goue paleis, maar die meeste verkies om deur die dieptes te reis en nuwe dinge te ontdek.
By geleentheid sal hulle aan parades deelneem en op die rug van dolfyne of See Perde ry.
Elf
Dwergies
Bergnimf
Nimfe
No-one writes about the fae like Ronel Janse van Vuuren.
Donker Feë en Monsters
Vampier
Lykverslinder
Weerwolf
Kishi
Dullahan
Ly Erg
Kort, rooi palm feë wat die uniforms van Engelse soldate uit die oorlog teen Napoleon dra.
Hul rooi palms absorbeer bloed. Hulle verkies menslike bloed, maar die Verdrag beperk die hoeveelheid wat hulle kan kry.
Hulle is beperk om in die Donker Ryk te woon.
Daar is verskriklik baie van hulle.
Kaboutermannetjies
Wilde Jagd
Koningin van Winter
Ook bekend as Cailleach Bheur en ook bekend as Beira, Koningin van Winter
Heilige boom: steeneik en brembos.
Storm Wywe vergesel haar.
Almal verander in klip (staande klippe) van Beltane tot Samhain. Volgens mite – om tot klip te verander gebeur net wanneer hulle nie hul plig teenoor die land, die Donker Hof en die Donker Koning nakom nie.
Die Cailleach het ‘n staf wat die aarde met elke aanraking vries. Sy is ook beskermer van die diere gedurende die winter.
Die Cailleach is in lyn met die Donker Hof sedert die Skeuring vir beskerming en mag. Alhoewel die Storm Wywe haar vergesel waar sy ook al gaan, is dit meer vir hul vermaak as vir haar beskerming.
Sy hou die krag van winter. Sy kan as ‘n ou vrou (dus haar naam) of op enige stadium van die lewe verskyn; wat ook al haar doel pas.
Sy woon in Tir na nÓg – ‘n ryk wat haar eie is vol sneeu, verskeie diere wat óf gewillig na haar ryk kom óf per ongeluk óf met geweld, ‘n kasteel wat soms as ‘n kothuis verskyn, en verskeie diere uit die sterflike ryk wat hul pad na haar toe gevind het vir gemak en veiligheid. Sy stuur die koue van haar ryk na Feërie en die sterflike ryk soos nodig.
Sneeuvrou-fee en Yskeëlvrou-fee
Muse Feë
Banshee
Rooikappies
Rooikappies is grillerige vente. Hulle het nie net kloue nie, maar hulle het oë wat in die donker gloei. En dit is net die piek van die skrikwekkende ysberg.
Daar is net manlike rooikappies as gevolg van ‘n vloek wat op hulle geplaas is toe hulle die Verdrag tussen Mens en Fee oortree het.
Rooikappies spook in die Grenslande tussen Engeland en Skotland, want hul legende is die sterkste daar, maar enige ou kasteel sal doen. Sodra hulle ‘n woonplek kies, beskerm hulle dit fel. Hul gunsteling manier om dit te doen, is om rotse van hoog af op hul niksvermoedende slagoffers te stoot.
Weens swak voeding lyk hulle effens uitgeteer. Hulle het amper geen hare nie en ‘n skurwe baard wat hulle die voorkoms van klein ou mannetjies gee.
Hulle voorkoms is nie die enigste gevolg daarvan dat hulle die Verdrag tussen Mens en Fee verbreek het nie. Hulle is nie meer in staat om fee betowering te gebruik nie. Hierdie gebrek aan fee toorkrag omseil hulle deur donker toorkrag te beoefen – wat natuurlik verbode is. Hulle word ook gedwing om ysterpuntskoene te dra as straf vir hul vele misdade.
Die enigste manier waarop hulle hul onsterflikheid kan handhaaf, is om die vlees van mense sowel as fee te eet. Hulle verkies om net mense vir sport te jag, maar hulle sal hulle eet as daar geen fee prooi is nie.
Rooikappies kry hul naam van die rooi kappies wat hulle dra. Hierdie kappies word in menslike bloed gekleur. Hulle moet dit voortdurend doen om te oorleef.
Die enigste manier om hierdie kannibale te ontsnap, is om hulle uit te oorlê.
Sirene
Jong sirenes kan ‘n sterflike lewe kies – leef tussen mense, verouder soos mense en het selfs toorkrag soos menslike towenaresse hê. Net hul toorkuns kan op sirenes werk. Maar as haar naels op enige stadium silwer begin glinster, moet sy terugkeer na haar eie soort (dit gebeur gewoonlik as sy té veel toorkrag gebruik het).
Sirenes voed net op menslike mans. Hulle lok hulle in die water in – hetsy met hul verleidelike voorkoms of deur hulle met sang te bekoor – dan verdrink hulle hulle, begelei hul siele na die Anderwêreld en keer dan terug om aan die vlees te smul voordat hulle die bene na die wortels van die boom neem wat lewe gee na hul soort.
Voordat hulle hul slagoffers verdrink, is hulle skoonheid geïnkarneer geklee in glinsterende goud of silwer. Tydens die verdrinking verander hulle in donker wesens geklee in swart met ‘n veelkleurige kapsel. Na die verdrinking verander hulle in ‘n skaars herkende vroulike vorm van vellose rooi wat om verdwaalde vere en kloue uitkring. Nadat hulle aan die vlees van hul slagoffers gesmul het en die bene onder die boom geplaas het, keer hulle terug na hul volmaakte vorms.
Hulle sing vandat hulle hul slagoffers begin verdrink, deur die maaltyd, totdat hulle na hul perfekte vorms teruggekeer het.
Die vloek op hulle is om half-voël, half-vroulike wesens te wees, tensy hulle genoeg toorkrag gebruik om hul ware aard te verberg. Dit verg baie opoffering (die mans wat verdrink en geëet word) om hul toorkrag sterk te hou. Die bene aan die wortels van hul boom voed hul toorkrag.
Hulle woon in ‘n pragtige see met ‘n onderwater waterval. Hulle het ‘n weiland bogronds wat hulle soms hul tuiste noem. Maak nie saak waar hulle woon nie, hulle lyk altyd dieselfde – dit is net tydens die voerseremonie dat hulle tot uiterstes gaan. Die meeste sirenes bly in hul perfekte vorm, hoewel sommige daarvan hou om in die donker skepseltransformasie te bly, veelkleurige hare en al, om toorkrag te bewaar.
Jong sirenes wat mondig is moet deur ‘n oorgangsplegdigheid gaan: hul eerste slagoffer verdrink. Hulle moet perfek presteer of deur die ouer Sirenes gestraf word.
Sirenes beloof waarheid en kennis net om die dood te bring. Maar as iemand verlig kan wegkom in plaas van betower deur die lied van die Sirene, sal die mens vry gaan en die Sirene sal oplos in die water waarin sy staan en een word met die toorkrag van die wêreld. Daar word gedink dat as ‘n sirene so tydens ontgroening sou sterf, sy in die koel water sou leef waarvan die res net kon droom.
Sirene weet regtig alles – die verlede, hede en toekoms. Hulle het die gawe van telepatie en kan die gedagtes van mense lees. Dit is hierdie kennis wat hulle in die eerste plek vervloek het …
Daar is geen bekende manier om ‘n sirene dood te maak nie.
Weerhiëna
Twee soorte.
Die eerste soort is hiënas wat in mans kan verander. Hulle het vampiriese neigings. Hulle kan enige stem naboots. Hulle is fisies kragtiger as enige wese. Hulle kan mense betower om te doen wat hulle hulle gebied. In hul menslike gedaante is hulle nogal harig, het gloeiende oë en hulle grinnik heeltyd.
Die tweede soort is ‘n vloek wat mans in hiënas verander wat soos mans kan loop, baklei soos hiënas en so bloeddorstig soos vampiere is. Hulle is immuun teen die toorkrag van die meeste feë.
Aardsvyande:
Tipe 1: Druïde en Natuur Feë.
Tipe 2: Net die sangoma wat hulle gevloek het, kan hulle doodmaak. (En hulle terug bring na hul onvervloekte toestand.)
sangoma n (in Suider-Afrika) ‘n tradisionele geneser of waarsêer
Krampus
Mensvreter
Reus
Trol
Empusa
Dogters en bediendes van die godin Hecate, hierdie vormveranderende monsters is gewoonlik aanloklik vir hul prooi – totdat hul ware aard geopenbaar word. Met slagtande, kloue, skerp gelaatstrekke, rooi hare, viooltjie pers spleet-pupil-oë, ‘n donkie been en ‘n koper been wat hulle glad nie vertraag nie, is hierdie vampiriese monsters vinnig, sterk en slinks. Hulle besit amper soveel toorkrag soos hul ma en weet hoe om dit te gebruik. Hulle kan maklik van vlees na geesvorm verander om deur die Ryke te beweeg. Alhoewel hulle dit geniet om reisigers op eensame paaie te terroriseer, is dit gewoonlik om hierdie mense of feë na ‘n kruispad te laat vlug vir ‘n ontmoeting met Hecate. Hulle kan verander in enige skepsel, alhoewel hulle verkies om sterflik te lyk omdat hulle altyd honger en op soek na prooi is. Hulle verlei egter nie mense soos sommige volkskunde sê nie – hulle is nie sukkubusse nie – hulle geniet net hul bloed by ‘n sekere temperatuur. En al is hulle liggeraak – beledigings vind maklik hul merk – hulle vlug nie: hulle baklei.
Inkubus/Sukkubus
Onsienlike Menigte
Tokkelossie
Skim
Harpy
Mantier
Minotaurus
Wandelende Lyk
Drakekopspuier
Paaiboelie
Jinn
Wisselaar
Spook
Lamia
Skrikbeeld
Repelsteeltjie
Mummie
Kobold
Sikloop
Wilde Man
Gorgo
Obayifo
No-one writes about the fae like Ronel Janse van Vuuren.
Die Sterkste Feë
Morrígan
Die Kraai Fee. Die Raaf Fee. Oorlog. Die Drievoudige Godin. Sy gaan onder baie name. En is nie onderhewig aan enigiemand nie.
Sy het mag oor gevegte – om lafaards dapper te maak, vrees in die harte van die dapperes te slaan, gevegte te laat verloop soos sy wil (en hulle op ‘n gril te veroorsaak).
Kraaie word na haar getrek. Hulle is aasvoëls en word goed gevoed waar sy ook al is.
Sy kan in ‘n swerm kraaie verander. Sy dra altyd swart.
Eens op ‘n tyd was Morrígan en Dagda romanties betrokke.
Slegs Feetjie Honde (Cù Sìth) kan haar kragte weerstaan en die uitwerking daarvan op ander neutraliseer indien nodig.
Gedurende die tyd van die Skeuring het die Cù Sìth Alpha – Amber – Morrígan se magte gebind omdat sy uit lyn getree het en haar ma se dood veroorsaak het. Sedertdien beplan sy haar wraak.
Die Beskermer van die Sluier
Meesteres van die Sluier. Die Poortwagter. Die Veerman. Die Beskermer van die Sluier. Sy is bekend onder baie name in baie kulture.
Haar taak is om die Sluier tussen die lewendes en die dooies ongeskonde te hou, ongeag hul spesie.
Sy is nie mal oor nekromante nie omdat hulle altyd aan haar Sluier wegkap, wat dit makliker maak vir diegene wat nie moet deurgaan nie.
Grimms werk vir haar en tree op as haar beskermers en metgeselle.
Alhoewel sy met die dood geaffilieer is, gehoorsaam sy niemand nie en word sy deur niemand regeer nie (hoewel Ankou glo sy werk vir hom).
Haar werk sluit ook in om seker te maak dat mense hul deel van die Verdrag hou deur die rituele van Samhain, Yule en ander feeste waar te neem.
As ‘n klein bonus, kom ons kyk na die vertaling van Keeper/Mistress of the Veil in Afrikaans: Bewaarder van die Sluier (dit is van my eie maak)
Cian: Die Assassyn
Niemand weet waar hy vandaan kom nie. Almal weet dat hy nie uit enige van die Howe gebore is nie. Hy is so kragtig soos die Donker Koning, die Feekoningin en die Koning van die Dooies. Hy loop ongehinderd tussen Ryke. Hy is ‘n kragtige vegter. Hy maak diegene wat die vorste teëstaan, stil. Hy verkies om tyd in die Helder Hof deur te bring. Hy word deur almal gevrees.
Hy leef volgens sy eie erekode: wanneer feë in die moeilikheid is, doen hy wat nodig is om hulle te red. En wanneer Feërie in die moeilikheid is, doen hy wat hy dink reg is om haar veilig te hou.
Die Donker Koning
Die Donker Koning. Die Unseelie Koning. Die Feëkoning. Ciarán.
Hy regeer die donker feë, die Donker Lande en sy eie kasteel daar binne. Selfs die Ongesiene Menigte gehoorsaam hom.
Hy verkies om te lyk soos die moderne uitbeelding van ‘n aantreklike vampier in ‘n paranormale liefdesroman om redes wat onbekend is.
Hy hou daarvan om chaos te saai, veral wanneer dit sy groter doelwit van meer krag sal dien.
Hy volg sy eie reëls en gee nie om wat ander van hom dink nie.
Hy verkies om met vrees te regeer.
Hy is net so magtig soos die Feëkoningin.
Hy het oomblikke van vriendelikheid, al word dit ver oortref deur sy geneigdheid tot wreedheid.
Die Feëkoningin
Formele naam: Koningin Andromeda (word gebruik om verdrae, vloeke, ens. Daar is krag in ‘n naam.).
Bekend as: Mae.
Bekende liefdesbelangstelling: Jamie MacKinnion, leier van die Galno, laird van stam Kinnion.
Swakhede: geen bekend nie.
Mae is die almagtige koningin van die feë. Alhoewel sy die verantwoordelikheid van Feërie en alle fee met die Donker Koning deel, is dit op haar genade dat feë (en ander) val wanneer hulle oortree het. Sy maak die reëls; sy dwing die reëls af (stuur die Assassyn of die Helder Ridders agter die oortreders aan).
Slegs die Assassyn, die Donker Koning en die Cù Sìth kan met haar kragte meeding. Selfs Ankou, Koning van die Dooies, onderwerp homself aan haar.
Sy kan wisselvallig, barmhartig, sorgsaam en onverskillig wees, afhangende van haar bui. Die Skeuring is tydens een van haar sorgelose oomblikke veroorsaak.
Sy is Feërie. Alles leef en sterf deur haar gril. Alles kom tot stand of verdwyn op haar bevel. Na die Skeuring wat Feërie verdeel het, het sy nie meer so ‘n mag oor die Donker Lande wat aan die Donker Hof en die Donker Koning behoort nie.
Wanneer sy besluit om in die Sterflike Ryk in te meng, is dit selde ‘n gril: sy het iets in haar waterval voorsien wat die Oog van Tyd is, en dit is heel waarskynlik deur een van haar Sieners of selfs die skikgodinne bevestig.
Mae is ‘n kragtige, onafhanklike vrou in beheer van ‘n hele ras van wesens. Dit is haar taak om seker te maak dat vrede tussen Mens en Feë heers, om seker te maak dat die Donker Koning nie meer skade aanrig as wat hy reeds gedoen het deur die Skeuring en die Labirint te skep nie, en dat almal die onverwagte oorleef.
Ankou
Ankou kan voorkom as ‘n skeletagtige wese wat ‘n mantel dra en met ‘n sens in die hand – net soos wat volkskunde beweer. Maar hy trek gewoonlik deftig aan, veral wanneer hy die Feëkoningin besoek. Hy bly egter spierwit. Hy hou van die feit dat alle feë hom vrees, of ten minste ongemaklik is met sy teenwoordigheid – selfs diegene wat vir hom werk.
Hy versamel soms die siele van die dooies in sy swart wa of koets. Afhangende van sy bui en die omstandighede, kan hy redelik saggeaard wees met die onlangse dooies en hulle self na sy ryk neem in plaas daarvan om hulle aan die tere genade van die dullahans en ander in sy diens oor te laat.
Dit is sy plig om orde tussen die Anderwêreld en die land van die lewendes (Feërie en Sterflike Ryk) te handhaaf. Hy het verskeie bediendes (dullahans, banshees, sirenes, ens.) met spesifieke pligte om hierdie orde te handhaaf. Sy mees betroubare luitenante is die Bewaarder van die Sluier en Dagda, heerser van die Onderwêreld.
Tydens Samhain, wanneer die Sluier tussen Wêrelde op sy dunste is, lei hy ‘n optog van dooie fee en van sy dienaars deur die wêreld van die lewendes. Wanneer hulle lewende wesens teëkom, moet hulle gepaai word met gebak of nagereg. Of hulle sal wrede truuks op die individu speel. Daarom is dit die beste om tydens Samhain binnenshuis te bly, weggesteek in die donker, sodat jy nie die aandag van Ankou en sy onderdane trek nie.
Dagda
Dagda is koning van die Onderwêreld. Hy het vier kastele – almal skouspelagtig – in die vier uithoeke van die wêreld. Hy is perfek gespierd met tatoeëermerke oraloor.
Hy beskik oor kragtige magie.
Hy beheer die groei van koring en gras. Selfs in droogtes kan hy dit laat groei sodat mense nie honger ly nie.
Hy is in staat om wense toe te staan – daarom staan hy bekend as die Wensmeester. Wense kom nie goedkoop nie: iets moet beding word.
Dagda was eens ‘n magtige figuur in Feërie, maar hy het sy perke oorskry en die Donker Koning het hom gestraf deur hom die koning van die Onderwêreld te maak: ‘n plek waar siele van die Sterflike Ryk en Feërie moet wag vir oordeel sodra Dullahans hulle daar afgelewer het.
Die Maan
As ‘n hemelse bol straal die maan krag uit wat towernaars en meer kan gebruik om hul towerspreuke te verbeter.
As ‘n godin staan die Maan as Cynthia bekend.
Cynthia is die Beskermer van die Aarde. Sy behoort nie aan die een van die Feë Howe nie, en sy bly uit Feërie se politiek. Sy het wel te doen met verskeie Natuur Feë en ander wat gevonnis is om op die Aarde te lewe, hoewel dit moeilik is vir diegene op Aarde om direkte kontak met haar te hê. Daar is ‘n towerweg wat die maan (hemelbol) met die aarde verbind wat Cynthia gebruik om te reis en ander toelaat om haar op die maan te ontmoet.
Tegnies is Cynthia die maan en die maan is Cynthia. Haar gedagtes, gevoelens, welstand is direk verbind met die hemelbol wat aardbewoners sien in die nag.
‘n Swart Maan, wanneer die Maan heeltemal afwesig is, is ‘n slegte teken vir die werkers van die Dood – veral Walkures.
‘n Bloedmaan, wanneer die maan rooi getint gesien word, is ‘n goeie teken vir vampiere.
No-one writes about the fae like Ronel Janse van Vuuren.
Wispelturige Feë
Muse
Ierse Aardmannetjie
Vuurfeetjie
Waternimf
Waternimfe kan manlik of vroulik wees. Hulle is aantreklik vir hul prooi: mense. Maar wanneer hulle in hul natuurlike habitat is, kan hulle op enige manier verskyn wat hulle wil. Hulle leef in al die varswater van die aarde. Hulle kan van een bron van water na die volgende reis deur die spesiale waterweë te gebruik wat alle water verbind.
Nuuskierige wesens, geniet hulle dit om te sien hoe mense met hul daaglikse lewens voortgaan. Soos die meeste water feë, geniet hulle egter die smaak van menslike vleis. Hulle neem ook by geleentheid mense minnaars, net soos Griekse mites sê.
Waternimfe is buitengewone musikante en is gesog om by die meeste feë byeenkomste op te tree.
Nixies
Nixies is water feë wat verkies om in mere en riviere te woon. Hulle is vorm-wisselaars – hulle kan in enige dier verander, soos enige monster lyk, perfek aanloklik vir mense wees. Ten spyte van wat volkskunde sê, ontvoer hulle nie mense nie – óf deur kinders wat hulle met wisselaars vervang, óf vroue wat hulle as vrouens hou nie. Nixies hou wel menslike siele gevange, maar slegs as ‘n soort vagevuur vir diegene wat nie die lewe met enige soort oortuiging geleef het nie: hulle was nie besonder goed of sleg nie. Daardie mense wat na bankette genooi is, is die geliefdes van die gevange siele, gebring om die dooies te pynig. Hulle eet ook menslike vleis en daarom is hulle aanloklik vir hul prooi. Die paleis van nixies is een plek wat bereik word deur die waterweë van die Anderwêreld en is waar hulle die siele bewaar en hul bankette hou. Nixies woon nie in die paleis nie en verkies die wildernis van hul riviere en mere. Hul missie is om hul tuiste skoon te hou – wat beteken as ‘n mens hul rivier of meer besoedel, sal hulle hul siel pynig totdat Ankou, koning van die dooies, die siel vryspreek en dit toelaat om voort te gaan na sy bestemde hiernamaals.
Sasabonsam
Seeheks
Caìt Sìth/Feetjie Kat
Die Feetjie Kat in Skotse mitologie wat gewoonlik as ‘n swart kat met edelkleurige oë vertoon.
Hulle het geen ware getrouheid nie, al vorm hulle selde ‘n sterk band met ‘n ander Feë.
Hulle gebruik Verstandpraat om te kommunikeer en is gewoonlik brutaal. Hulle praat soos hulle wil.
Normaalweg bring hulle ongeluk op alle mense wat hulle sien. Hulle is ondeund van aard. Sommige het wel slegte wil teenoor mense.
Hulle kan hulself na willekeur onsigbaar maak – selfs vir ander Feë.
Die enigste bekende alliansie tussen die Cù Sìth (feetjie honed) en die Caìt Sìth (feetjie katte) is dié van die Cù Sìth Saphira en die Caìt Sìth Jade.
Kappa
Hierdie wese is lief vir komkommers. Dit geniet ook kool. ‘n Min bekende feit: dit hou net van groen groente en sal eet wat ook al in seisoen is.
Kappas is bekend daarvoor om onheil te veroorsaak. Diegene wat van hul plaaslike Kappa weet, sal dit iets aanbied om dit te paai (gewoonlik ‘n komkommer) en die Kappa sal daardie persoon alleen laat vir watter tydsraamwerk ook al onderhandel is.
Kappas kan nuttig wees. Vir ‘n prys. Bied dit genoeg groen groente aan en dit sal doen wat ook al gedoen moet word.
‘n Kappa kan uitgeken word aan sy skilpaddop, groen vel, kinderlike liggaam en die holte op sy kop wat altyd met water gevul moet wees (dit is die bron van sy krag).
Groene-Feë
Klein, groen, gevleuelde feetjies wat in Mag Mell op dieselfde heide as die Galno woon.
Hulle kan grootte verander soos hulle wil.
Hulle verpersoonlik die styl en maniere van die hof van Henry die agtste van Engeland.
Wanneer hulle haat voel, word hulle swart, wanneer hulle bloedlus voel, word hulle rooi, wanneer hulle gelukkig is, word hulle goudkleurig. Hulle sukkel om meer as een emosie op ‘n slag te voel.
Hulle was nog altyd Alleenloper Feë.
Hulle word gelei deur hul Lady – Juno, die sterkste van hul soort.
Hulle het ook mag oor die vier elemente: vuur, water, wind en grond.
Yumboes
Meermin
Meerminne kom in twee vorme voor: die eerste is aantreklik vir hul menslike prooi, die ander hul ware vorm, wat gewoonlik met kieue, skerp tande, skubbe oraloor, webbe tussen hul vingers, en ‘n algeheel anderwêreldse voorkoms is wat mense sal afskrik as hulle dit ooit sou sien, maar gee hulle baie meer krag, beskerm hulle teen die dieptes van die see (koue, druk, duisternis), en verhoog hul spoed.
Net soos Meervroue en Sirenes, werk hulle vir die Anderwêreld en sorg dat diegene wat op see verlore is – mens of feë – na ‘n behoorlike hiernamaals gaan. Hulle vind ook menslike vlees as ‘n lekkerny en ignoreer alle reëls oor interaksie met mense wat die Feërie vorste mag hê.
Hulle is nie gek oor Mami Wata of die Jengu nie, aangesien hulle hul plek as meermense oorskry met hul interaksies met ander feë – en hul oorlog met die Obayifo.
Net soos volkskunde waarsku, is hulle pragtig, dodelik en wispelturig.
Mami Wata
Sy is die Koningin van die Water Feë. Sy kan as ‘n meermin of ‘n mens voorkom – sy kan lug of water in enige vorm inasem.
Sy is ‘n bekende figuur van Afrika volkskunde en verhale van haar het saam met Afrika-slawe na hul nuwe huise in die Atlantiese eilande en suidelike Noord-Amerika gegaan. Sterflikes roep na haar om geregtigheid en leiding – wat sy teen ‘n prys verskaf: toewyding. Die krag van sterflike geloof voed haar betowering (magiese kragte).
Mami Wata is ‘n pragtige swart vrou wat gewoonlik met slange, spieëls en juweliersware geassosieer word. As ‘n mens haar wil kontak, om aan haar te dink terwyl jy na enige van hierdie voorwerpe staar sal haar na jou roep.
Die Jengu doen wat ook al sy wil hê hulle moet. Hulle is uiters lojaal aan haar. Alle water feë toon trou aan haar, maar sy is net hulle heerser deur mag.
Soos met alle meerminne, is sy gehul in mistiek, aantreklikheid en, natuurlik, wraak. Haar towerkrag kompeteer (en kan oortref) dié van enige Hoë Feë.
Sy is die grootste opposisie teen die Obayifo (aangesien hulle alle lewe vernietig en die basis van haar kragte in die menslike lewe lê).
Sy het ‘n onderwaterpaleis, alhoewel niemand wat daarheen gegaan het, enige herinnering van sy ligging of hoe dit lyk nie, net ‘n gevoel van weelde.
Wimpel-feetjies
Gewoonlik die grootte van ‘n mens se duim, hulle kan grootte en voorkoms na goeddunke verander, net soos alle feë. Dit verg egter baie toorkrag.
Hulle is mal oor lintjies. Hul klere word gewoonlik van linte gemaak – in enige kleur. Sommige stamme mag ‘n voorkeur in styl of kleur hê.
Hulle woon altyd in doringbome, insluitend vrugtebome wat dorings het (byvoorbeeld appel- en suurlemoenbome).
Wimpel-feetjies is mal oor sampioene. Hulle sal hulle enige plek plant. Wanneer hulle fuif, sal sampioene in ‘n sirkel groei om die plek van die fuifparty – soms groei hulle oornag groot. Dit is ongelukkig om hierdie sampioene te verwyder of te beskadig: wimpel-feetjies sal onheil in verskeie vorme veroorsaak. In sommige geleenthede sal hulle in sampioene woon: spesiale Feëbome wat toevallig doringbome is, sal bewaak word deur wimpel-feetjies wat in sampioene aan die voet van die boom woon.
Wimpel-feetjies het ook ‘n liefde vir die kweek van tulpe, kannas en ander bolblomme. Hulle sal die groei van hierdie plante aanmoedig waar hulle ook al woon.
Hulle hou daarvan om pret te hê. Hulle is ondeunde wesens wat raaisels geniet. Hulle hou ook daarvan om speletjies te speel. Hulle kan wense toestaan, maar dit veroorsaak gewoonlik die wimpel-feetjies hilariteit en nie die uitkoms wat die wenser wou hê nie. Wimpel-feetjies hou ook daarvan om hare te verstrengel. Wimpel-feetjies benadeel gewoonlik nie ander nie, maar wanneer dit ‘n keuse is tussen hul eie oorlewing en dié van ‘n ander skepsel, sal hulle altyd hulself kies.
Wimpel-feetjies is uitstekend om betowering te skep. As ‘n groep kan hulle illusies skep wat so sterk is dat selfs ander feë nie daardeur kan sien nie. Sommige kan dit selfs as ‘n guns doen …
Robbefeë
Hulle is in staat om vorm te wissel tussen hul rob en menslike vorms.
Robbefeë woon meestal in die menseryk.
Die grootste taboe van hul soort is om met ander feë te meng (deur die huwelik, ens.).
Alhoewel hulle soms met hul eie soort trou, is dit meer algemeen dat hulle ‘n menslike maat soek. Hulle vang ‘n ongetroude mens vas deur hul Ander-vel (die robvel) te los vir die mens om te vind. Die mens is nie in staat om die Ander-Vel weg te gee, die robbefee toe te laat om dit terug te eis, of andersins skade aan te doen nie. Hulle word deur hierdie pels aan hul robbefee-maat gebind. Daar word gedink dat iemand kragtig robbefeë (en dus mense) vervloek het om altyd die prooi te word van die toorkrag van die Ander-Vel.
Dit gebeur wel dat tydens die Syns vryheid van hierdie vloek by óf die Feekoningin óf die Donker Koning gekoop kan word (gewoonlik gebeur die Syns elke sewe jaar …). Alhoewel sommige gevind het dat die prys vir vryheid té hoog is.
Robbefeë is vir sommige bekend as die “goeie volk”. Hulle help vissermanne om in tye van nood genoeg kos uit die see te versamel deur in die taal van die see te sing. Hulle is saggeaarde wesens. Alhoewel dit bekend is dat hulle storms veroorsaak om die onoordeelkundige moord op robbe en robbefeë te wreek.
Hul huise is gewoonlik diep in die see, meestal ‘n natuurlike kelder wat van pêrels of koraal gemaak is.
Dwaallig
So groot soos ‘n menslike duim, blou vuurfeetjies met ononderskeibare kenmerke. Tjirp en kraak om te kommunikeer. Kan alle taal verstaan en kan hulself verstaanbaar maak deur betowering te gebruik.
Ondeund. Gehoorsaam boomnimfe. Hou daarvan om moeilikheid te maak en te kyk wat gebeur. Floreer op onenigheid.
Alleenloper feë – geen getrouheid aan enige Hof nie. Hou daarvan om in die sterflike ryk te leef. Kan gevind word in Avalon, die Donker Lande, Eiland van die Saliges, die Wilde Woud en selfs die Tussen-in (so oral in Feërie).
Kan nie vertrou word nie. Hulle doen net wat hulle wil en kom geen beloftes na nie – behalwe aan die Boomnimfe. (So as ‘n boomnimf hulle opdrag gegee het om jou na veiligheid te lei, kan jy volg.)
Domovoi
Die Domovoi is onsigbare dienaars. Hulle maak nie skoon of kook nie, maar hulle sorg wel vir die diere van watter woning hulle ook al as hul huis geëis het. Hulle woon selfs saam met mense. Die belangrikste is dat hulle die huis teen indringers beskerm – hetsy bonatuurlik of menslik.
Hulle tree op as ‘n soort orakel: as die Domovoi sigbaar word, voorspel dit van naderende katastrofe. As hulle kerse (ligte) uitdoof, is moeilikheid op hande.
As mens die Domovoi sien, het hulle horinkies, sterte en lang, grys baarde. Hulle is brandmaer en dra grys pakke (hulle tree baie soos hoofknegte op; die pakke pas by die era waarin hulle leef).
Domovoi is geduldig, met hoë verdraagsaamheid vir verwaarlosing.
Hulle eet net brood en melk.
As hulle nie gereeld gevoer word en by geleentheid die nodige respek kry nie, word hulle wild en dan val hulle aan: die inwoners van die woning wat hulle beskerm, gewoonlik deur te knyp of nóg erger; die diere op die erf, meestal deur hulle bang te maak en weg te jaag; en selfs die land self, deur plante te laat verdor en doodgaan. Jy kan agterkom dat hulle wild geword het voordat hulle aanval: hulle het ‘n nare grynslag en hul oë is rooi. Hoe langer die probleem onbehandel gelaat word (voed hulle en vertel hulle hoe wonderlik hulle is), hoe meer kwaadwillig word hulle totdat hulle deur ander feë verwyder moet word.
Doodsnimf
Hartedief
Dwerge
Meervrou
Meervroue hou die siele van die verdrinktes in hokke totdat hulle deur Swart Honde (gewoonlik Grims of Barguests) versamel kan word om na hul laaste rusplek in die Onderwêreld te gaan.
Hulle leef in die tussen-wêreld Tir fo Thoinn (die Land onder die Golwe) net soos die meeste ander feë wat binne die Water Feë Klassifikasie val (bv. robbefeë, Sirenes, Jengu, ens.).
Net soos alle feë, kan hulle hul voorkoms na goeddunke verander. Wanneer hulle nie in hul meerminagtige vorm is nie, vissterte en al, dra hulle warmer jasse wat soos robbevel lyk om ysige water te oorleef. Die webbe tussen hul vingers en tone maak dit makliker om te swem.
Al hul towerkrag word in hul rooi kappies gehou waarsonder hulle nie naby ander Meervroue durf gaan nie uit vrees vir slawerny. Dit is beter om die mens wat dit gesteel het uit te wag en voor te gee dat sy gevange geneem is, as om ware pyniging aan die hande van hul eie vir ewig te trotseer.
Meervroue, soos alle feë, geniet dit om met mense te speel. En hoewel hulle teen storms sal waarsku, is die kans goed dat dit hulle was wat dit geskep het.
Sommige jag selfs mense om hulle te eet en hou hul siele in hokke as troeteldiere.
Waterperd
Waterperde gebruik die verbinding wat hulle het met die water waarin hulle woon om alles uit te vind wat in die wêreld om hulle aangaan.
Waterperde kan in enige meer, rivier of stroompie leef. Selfs ‘n troebel poeletjie sal deug as daar genoeg betowering is om die waterperd aan te vuur. Deel van hul toorkrag is om hulself onweerstaanbaar te maak – mense en feë wil aan hulle raak, ongeag die koste.
Mis omring ‘n waterperd soos dit van vorm verander. Hulle het die mag om hul voorkoms na goeddunke te verander. Waterperde verkies die vorm van ‘n perd wanneer hulle op land is. Alhoewel hulle kan verander in dennemarters, wesels, bokke, ens. Hulle kan selfs ‘n menslike vorm aanneem.
Waterperde sal enige mens of feë eet wat hy wil. Hulle hou veral daarvan om met hul prooi te speel. Daar is egter ‘n paar wat daarby hou om vis te eet.
Waterperde verskyn net buite die water wanneer hulle ontbied word, honger is of na ‘n verpligte Feë-byeenkoms moet gaan (soos die Syns elke sewe jaar). Dit verander gewoonlik van ‘n onderwatermonster na iets aanlokliks – soos ‘n perd – voordat dit mense/feë verlei om daaraan te raak, op watter punt sy vel klewerig sal word en dit sal sy prooi afneem na ‘n watergraf (en die waterperd sal middagete nuttig).
Alhoewel daar gesê word dat slegs die lewer of ingewande oorbly van ‘n waterperd se maaltyd (wat op die oppervlak sal dryf), is dit net die persoonlike voorkeur van sommige. Nie alle waterperde het dieselfde smaak in kos nie (net soos almal).
Waterperde het mag oor die water waarin hulle woon: hulle kan veroorsaak dat vloede agtervolgers/slagoffers verhinder of verdrink.
Hulle het ‘n vreemde sin vir humor (bv. lag wanneer iemand byna in ‘n moeras sterf).
Waterperde is goed in ‘n geveg. Hulle verander in water sodra ‘n opponent probeer om die lewe uit hulle te slaan/vloek/suig.
Waterperde doen wat hulle wil, watter gril hulle ook al vat. Selfs die kwansuis slegtes wat aan mense en feë smul, kan ‘n betroubare bondgenoot wees – net soos die sogenaamde goeie waterperde wat net vis eet, jou grootste vyand kan wees.
Waterperde is altyd druipnat. Sodra hulle begin uitdroog, moet hulle terugkeer na die water of die risiko loop om te sterf as gevolg van dehidrasie.
Hoe om waterperde te ontbied:
– ’n Rympie (as jy die regte een ken) sal die waterperd uit die diepte roep.
– ‘n Feetjie Hond kan een oproep deur bloot te blaf.
– ’n Bloedoffer – ’n bietjie bloed op ’n blaar wat op die water geplaas is – saam met die roeping: “Waterperd, ek ontbied jou.” sal die waterperd na jou toe roep.
Pasop egter: die waterperd sal meer eis, afhangend van wat jy daarvan wil hê.
Soos alle wispelturige feë, hang dit van die individuele waterperd af of dit vriend of vyand sal wees.
Walkure
Furieë
Skikgodinne
Die skikgodinne regeer die lot van alle feë en die mensdom. Hulle besluit ook die lot van diegene wat nie so maklik geklassifiseer word nie. Selfs die Cù Sìth is versigtig vir hulle.
Hulle kan enige vorm aanneem. Soms hou hulle daarvan om gesien te word as ou wywe wat ‘n enkele oog deel. Ander kere word hulle in die verbygaande seisoene van die lewe gesien: ‘n jong vrou, ‘n middeljarige vrou en ‘n ou vrou. Hulle kan ook as vormlose entiteite gehul in mantels met kappies voorkom. Wat ook al hul voorkoms, hulle moet gevrees en vereer word.
Hulle het tolletjies garing wat bestaan uit Tyd, Lewe, Siekte, ens. wat hulle gebruik om tapisserieë te weef.
Vir pret kyk hulle na die reaksies van diegene wat glo dat hulle meer mag het as ander (soos die Walkures en die Furieë).
Pooka
Moeras Monster
Die moerasmonster is ‘n vleisetende fee – hulle eet vis, maar verkies mensvleis, veral kinders. Alhoewel daar gerugte is dat hulle hul vorm kan verander om hul prooi makliker te lok, is dit eintlik ‘n betowering wat deur die water gestuur word om kinders nader te lok sodat hulle hulle kan gryp en onder die oppervlak trek. Hulle woon in moerasse, damme en vleie en soek liewer dekking onder alge en ander waterplante om ‘n ogie oor die land en potensiële prooi te hou. Hulle is baie mensvormig in hul fisiologie, maar met ‘n liggroen of blou vel (afhangende van die natuurlike kleur van die water waar hulle woon), gewebde hande en voete, en sommige het selfs ‘n vin op hul koppe om swem makliker te maak. Hulle ledemate is ook langer en dunner as ‘n mens s’n, dus die volkskunde rondom hulle. Hulle het ook skerp tande soos ‘n vis.
Plaagperd
Die plaagperd is ‘n angswekkende gesig. ‘n Perd-mens-baster soortgelyk aan sentaurs, maar met die perdekop stewig in die middel met giftige dampe wat uit sy groot oop bek kom en ‘n enkele vurige oog wat voorentoe staar, vellose, rou rooi vlees en bultende spiere wat duidelik gesien word soos swart bloed deur geel are vloei, lang arms wat op die grond sleep, en ‘n yslike kop wat oor dit alles opdoem.
Selfs wanneer hulle onder water is, behou hulle hierdie voorkoms, maar met vinne in die plek van hande en hoewe. Hulle bestaan op ‘n dieet van roofseediere (bv. haaie).
En hoewel sommige wel rondgaan en siektes en chaos versprei, is die meeste sedert die Industriële Era daarop uit om natuurlike watermassas te beskerm en hulle te wreek teen besoedelaars. Die plaagperd het mag oor die weer, net soos wat volkskunde aandui. Maar al het sommige pret gehad met droogtes en vloede, nadat die Industriële Era begin het, gebruik die meeste dit om die land en water skoon te maak.
Hulle het mag oor siektes (plae, roes, verkoue, ens.) en kan dit gebruik om skade aan te doen en die balans te herstel (bv. te veel mense om onderhou te word deur die plaaslike ekosisteem sal die natuurlike orde doodmaak, so die plaagperd verwyder die oortollige bevolking).
Alhoewel alleenlopers van aard en Alleenloper Feë, verkies hulle die Donker Hof en sal hulle in lyn met die Donker Koning in tye van onrus.
Hond-Kop-See-Smid
Honde-kop-see-smede is see wesens met die koppe van honde en liggame soortgelyk aan ander seediere: sommige het die liggame van skaaldiere, sommige van visse, sommige van robbe. Hulle het altyd mensagtige arms om hul metaalsmedery en ander kunswerke uit te voer. Alhoewel hulle op ‘n stadium kon vorm verander, is hulle deur seehekse vervloek om in een vorm te bly sodat almal hulle kon herken. Hulle het sterk toorkrag, maar vasgevang in die see is hulle net ‘n bedreiging vir ander water feë, seebewoners en mense wat ongelukkig genoeg is om hulle op ‘n diepseeduik te ontmoet.
Watergees
Watergeeste is vorm-wisselaars wat maklik klein genoeg kan wees om hulself in borrels toe te draai om in die rivier te reis of ‘n pragtige vrou te wees om haar (gewoonlik) manlike slagoffers te verstrik. Watergeeste het bloed nodig om hul betowering aan te vuur, anders sal hulle niks meer as gasagtige geeste wees nie. Selfs as ‘n pragtige vrou het sy groen-grys vel en die onderlyf van ‘n bok. Die meeste watergeeste het lang, glansende hare waarvoor hulle baie sorg – baie soos meerminne, sirenes en ander roofsugtige water feë.
Gehuldig as beskermers – of as plae – ‘n watergees sorg vir haar omgewing en die diere wat daar woon. Hulle is aan die aarde en die water vasgebind, hulle kan groot krag uitoefen. Hulle word maklik tot woede geroer en kan groot skade aanrig in hul toorn. Selfs haar kerm kan rampspoed vir haar vyande meebring.
Alleenloper van aard en lief vir kinders – dit is gewoonlik hulle wat vir wisselaars sorg wanneer ander feë uitgekuier is.
Rivier Wyf
Rivier wywe is vorm-wisselaars. Hulle verkies om soos wywe te lyk, aangesien dit meer vrees by hul slagoffers veroorsaak – en hulle het daardie vrees nodig om hul betowering aan te vuur. Sommige van hulle eet wel kinders, maar enige mensvleis sal doen. Alhoewel hulle Alleenloper Feë is, sluit hulle elke Syns aan by die Donker Hof. Die meeste het ‘n groen vel, lang, groen hare en webbe tussen hul lang vingers. Hul toorkrag is gekoppel aan die water waarin hulle woon, hoewel sommige in die bome, woude en grotte rondom hul waterbron woon.
Storm Wywe
Hulle is ‘n lelike geaarde blou. Hulle is waarlik wywe.
Hulle veroorsaak storms waar hulle ook al gaan. Hulle gekêkkel kan in die wind gehoor word.
Hulle volg die Cailleach rond, want hulle is aangetrokke tot haar krag en koue. Hulle gehoorsaam haar elke opdrag – solank dit in lyn is met die wense van die Donker Koning.
Wyf
Davy Jones
No-one writes about the fae like Ronel Janse van Vuuren.
Towerieke Plekke
Land Onder die Golwe
Tir fo Thoinn, die Land Onder die Golwe, is die tuisgebied van die meeste water feë. Op die oppervlak is daar niks, soos gewoonlik op mere en ander plekke van ingang in die sterflike ryk en Feërie, maar onder die golwe is ‘n hele koninkryk. Paleise, huise en meer word bewoon deur water feë en waterwonende feetjie diere wat op dieselfde manier boer, vee oppas en andersins arbei as in enige ander koninkryk. Dis ’n welvarende land met areas wat spesifiek aan sekere rasse behoort.
Sommige waterliggame is heilig: die meer van Avalon waar die Dame van die Meer woon, wat leiding en hulp aan Arthur en sy ridders gee; Mimir se put wat die wêreldboom Yggdrasil voed; en ‘n paar mere, fonteine en putte wat doodgewoon lyk, maar van plek en deur tyd beweeg om behoeftiges te help.
As vloeibare diepsinnige wesens vind oseane, riviere en mere vorm in die nege dogters van Ran wat die golwe is, die rivier Styx wat ‘n godin is, en ander maniere waarop water self tot lewe kom sonder om hulself te verloor in ‘n vorm wat dit sal bind – soos mens, dier of fee.
Die Tussen-in
Die Tussen-in is ‘n skaduwêreld, ‘n tronk.
Slegs magtige Feë kan maklik tussen dit en die ander ryke beweeg (slegs die feëkoningin, die Donker Koning en die Assassyn kan dit bereik – selfs Ankou bly weg, maar net omdat die dood nie daar bestaan nie). Ander benodig spesiale bestanddele wat teen ‘n prys kom: die eerste vuur wat deur Drake aan mense gegee is – Ewige Vlam; water uit ‘n heilige fontein wat in ‘n spesiale kristalkelk gedra word; hout uit die hart van ‘n eikeboom – net ‘n boomnimf se boom sal werk.
The Tussen-in neem die lewensessensie van diegene wat daar vasgevang is, alhoewel dit hulle nie doodmaak nie. Dit vernietig hul liggaam en siel.
Diegene wat magtig is – of in groot nood – kan met iemand na aan hulle aan die buitekant kommunikeer. Maar dit verg selfs meer van hul lewensessensie om dit te doen. Die Tussen-in is ‘n wrede plek.
Feë – gelei deur die feetjie katte – moet lig neem na die Tussen-in om balans tussen duisternis en lig te behou of al die Ryke sal val na die alles verterende duisternis van die Tussen-in.
Die Wilde Woud
Die Wilde Woud is gevorm na die Skeuring wat Feërie in stukke geskeur het.
Dit is ‘n plek nie in die Sterflike Ryk of Feërie nie, maar tog is dit gevul met magie en wonder. Wilde feë woon daar – hulle het oor tyd verander op maniere wat ander feë nie gedoen het nie.
Dit is die maklikste manier om tussen Ryke te reis – maar dit is uiters gevaarlik. Wilde toorkrag loop deur die Wilde Woud. Maar as jy ‘n bos bome kan kry wat by die Wilde Woud aansluit, kan jy veilig reis na waar jy moet gaan –- veral as dit té gevaarlik is om in die oopte te reis.
Feetjie Kringe
Die enigste veilige kringe om te gebruik is dié met wit blomme, wit klippe en wit sampioene. Hierdie kringe sal jou veilig neem na waar hulle ook al eindig. Pare feetjie kringe werk saam en skep ‘n portaal van een plek na ‘n ander.
Die gras binne ‘n feetjie kring sal altyd anders wees as die gras buite die kring – iets te doen met hul portaalkwaliteit en waarheen hulle lei.
Wimpel-feetjie kringe is tegnies feetjie kringe, maar hulle het nie klippe nie en het altyd tulpe tussen die sampioene. Hierdie kringe moet nie vertrou word nie: wimpel-feetjies hou van poetse.
Moet nooit die sampioene van ‘n feetjie kring vernietig nie, want dit sal groot tragedie vir jou veroorsaak. As ‘n feetjie kring uitmekaar gehaal moet word voordat dit klaargemaak kan word (die sampioene spruit eerste), verwyder die sampioene versigtig sonder om dit te breek, sit dit in ‘n plastieksak, verseël die sak en gooi weg in die vullis – dit sal iewers beland veilig vir die feë om ‘n nuwe kring te skep.
Feetjie Sirkels
Hul enigste kenmerkende eienskap: ‘n ander grassoort wat in ‘n sirkel groei binne ‘n ander soort gras. Soms is dit duidelik: kikuyu wat in veldgras groei. Maar die ware feetjie sirkel, die een wat deur die feetjie honde geskep is, het gewoonlik ‘n soort lelie in die sirkel wat steeds soos gras lyk om die oog te flous.
Feetjie sirkles kan jou neem waarheen jy ook al wil gaan en het nie nog ‘n feetjie sirkel nodig om jou veilig by jou bestemming af te lewer nie. Feetjie sirkels is skaars – die feetjie honed glo nie daaraan om groot krag toeganklik te maak vir net enigiemand nie.
‘n Dooie feetjie sirkel sal niks binne laat groei nie: dit sal ‘n sirkel van dorre grond wees omring deur gras. Dit kan verskeie dinge beteken, maar gewoonlik beteken dit dat al die toorkrag in die area uitgeput is deur ‘n groot geveg. Of dat die feetjie hond wat dit geskep het, dood is en die laaste van hul bloedlyn was.
Towerweë
Net vir die oomblik. Geskep deur menslike toorkrag-gebruikers (towenaars, hekse, druïde, ens.). Iets sterks moet gekanaliseer word om hierdie portale te skep: staande klippe, meteoroïede, die volmaan, die bloed, bene en skubbe van drake, ens.
Grotte en Tonnels
Danksy dwerge kan wat binne die aarde gebeur in óf Feërie óf die sterflike ryk wees. Grotte en tonnels kan enige plek lei … selfs gevaarlike plekke waarheen niemand ooit moet gaan nie.
Caledoniese Woud
Tuiste van die Draak van die Caledoniese Woud wat boeke opgaar en ‘n raadgewer is vir baie druïde en halflinge wat sy hulp soek –- in ruil vir boeke, natuurlik.
Die woud is oud, gevaarlik en baie lewendig. Dit is meestal gevul met eikebome, berkebome, lysterbessiebome, espebome, sawelbome, ander geharde bome en varings, mosse en huidmosse.
Let wel: gaan net daarheen met ‘n feetjie hond as jou gids.
Feërie
Voor die Skeuring (‘n millennium of wat gelede), was Feërie een, heel.
Nou is daar die Helder Ryk (Avalon), Grenslande binne die mensewêreld (alhoewel mense slim genoeg is om weg te bly van wat aan die feë behoort) waar Alleenloper Feë teen ‘n prys woon (‘n Syns word elke sewe jaar aan óf die Feëkoningin óf aan die Donker Koning), die Donker Ryk met die Donker Koning se kasteel in die middel van dit alles, die Wilde woud wat alles verbind en waar toorkrag onvoorspelbaar is, en die See van Onenigheid wat alle ryke verdeel.
Alhoewel Feetjie Sirkels en Feetjie Kringe redelik in staat is om die gebruiker te neem na waarheen hulle binne die ryke wil gaan, gebruik sommige steeds die ou gedeeltes tussen ryke (alhoewel slegs die dwase of desperate dit doen). Die ou gange is voor die Skeuring geskep en is nie meer onbewoon of betroubaar nie.
Balans bestaan nie meer in Feërie nie. Na die Skeuring temper die lig nie meer die duisternis in die Donker Feë nie en die Helder Feë waardeer nie meer die lig nie, want daar is geen duisternis in hul wêreld nie (hulle besef nie meer wanneer hulle wreed of gevoelloos is nie).
Sommige feë het na towerkragryke dele van die menseryk ontsnap – plekke wat deur Feë tydens die Skeuring geraak is – en daar tuistes gemaak. Gewoonlik is hierdie woning vermom as ‘n klein heuwel of iets oninteressant en bes vermy word (soos ‘n grafheuwel).
Alhoewel verstrooi, word alle feë steeds deur die Feëkoningin en die Donker Koning regeer. Of dit nou is deur die hof se werk buite die magsetel te doen (Helder Ryk/Donker Ryk) of deur ‘n syns te betaal vir hofvoorregte (soos om op hofgrond te woon, onder die beskerming van daardie hof).
Die feë wat kies om niks met die howe te doen te hê nie, het ‘n harde lewe. Hulle woon óf in die ongetemde wildernis (die Wilde woud of die See van Onenigheid) en word mal, óf op Hofland as prooi, óf in die menseryk, afgesny van hul toorkrag. (Slegs die twee feëvorste, die Assassyn, the Koning of die Dooies en Feetjie Honde kan die Mis beveel. Almal anders moet betowering uit die Mis trek en berg vir hul eie gebruik – en hulle kan dit net doen op plekke waar toorkuns sterk is.)
Tyd loop anders in Feërie as in die menseryk. Ure kan daar weke in die mensewêreld wees.
Mense moet nie kos van Feë eet nie: sodra hulle dit doen, behoort hulle aan die Feë. Slegs die een wat die kos aangebied het, kan die towery verbreek. En gewoonlik doen hulle nie: Feë is lief vir sterflike speelgoed. Feetjiekos hou ook ‘n betowering in wat kos uit die menseryk vir mense onsmaaklik maak, wat ‘n verslawing aan feetjiekos veroorsaak. (Jy is gewaarsku: moenie lekkers/vrugte/koeke/drankies of enigiets anders neem wat ‘n vreemdeling jou aanbied nie.)
Om ooreenkomste met die inwoners van Feërie te maak, lei altyd tot moeilikheid. Repelsteeltjie is nie die enigste Fee wat skuld invorder nie, hy is net die mees berugte.
Feërie verander om die wil van die Feëkoningin te pas. Haar krag is die sterkste in Avalon.
Die Donker Koning verkies om met persepsie en lig/donker (beligting of gebrek daaraan) om hom te speel.
Om die land van die Feë (Feërie) binne te gaan, is om alle mag prys te gee van waar jy is en wat jy sien/hoor/voel/ruik/proe.
Dun Plekke
By kruispaaie, begraafplase en ander plekke van verandering en keuse is die Sluier tussen Ryke uiters dun. (Ryke in hierdie konteks: Land van die Dooies en Land van die Lewendes.)
Die Lewendes kan maklik oorsteek. Solank hul liggame ongeskonde bly, kan hulle terugkeer na hul lewens.
Die dooies wil oorgaan na die Land van die Lewendes en sal deur Grims/Barguest gejag word om terug te keer na die Anderkant.
Dun plekke moet op Samhain vermy word.
Anderkant
Verwysing na die na die Ryk aan die ander kant van die Sluier tussen die Land van die Lewendes en die Land van die Dooies.
Anderwêreld
Ryk van doodsfeë en die dooies. Omvat Tir fo Thoinn (die Land Onder die Golwe, tuiste van Meervroue, sirenes, ens.) die Onderwêreld en ander grys areas tussenin (Valhalla, Hades, Kasteel van die Beskermer van die Sluier, ens.).
Onderwêreld
Waar siele van sterflinge en feë gaan om geoordeel te word en hul finale rus te vind.
Regeerders: Dagda en Hel (onderskeidelik).
Daar is baie lae in die Onderwêreld en baie inwoners van Feërie wat gelukkig in hierdie tussenin plek in Anderwêreld woon.
Eiland van die Saliges
No-one writes about the fae like Ronel Janse van Vuuren.
Feetjie Diere
Pegasus/Gevleulde Perd
Feetjie Basters
Feetjie Baster Vlermuise
(Gewoonlik net Feetjie Vlermuise)
Feetjie Baster Apies
(Gewoonlik net Feetjie Apies)
Feetjie Baster Kraaie en Rawe
(Gewoonlik net Feetjie Kraaie/Rawe)
Feetjie Baster Hase en Konyne
(Gewoonlik net Feetjie Haas/Konyn)
Grim
Draak
Feetjie Paddas
Voëls van Feërie
Keffende Kreatuur
Aspis
Swart Shuck
Aufhocker
Barguest
Strydros
No-one writes about the fae like Ronel Janse van Vuuren.
Allerlei
Alleenloper Feë
Berg
Berge is die ewige landmerke van die ryke. Verskeie weë bestaan binne hulle om die ryke te verbind. Berge is ook die tuistes van verskeie feë en dit is verbind met die lewenskrag van die ryke en diegene wat daarin woon.
Verskeie feë is manifestasies van die berge. Hulle is aan hulle gebonde. Bergnimfe is een voorbeeld. Hulle werk is om hul berge veilig te hou (teen uitgrawings, modernisering, besoedeling, ens.). Hierdie feë het die mag om sneeustortings, storms en ander natuurverskynsels te veroorsaak.
Swart Son/Sonsverduistering
Die sonsverduistering kan verskeie magiese wesens en towerspreuke aandryf as dit reg ingespan word. Afhangende van die tipe verduistering (volledige of gedeeltelike) en die duur, kan sy magiese eienskappe swakker of sterker wees.
Die Son gee lewe aan almal op Aarde (en in sommige ander ryke). Dit kan ook wispelturig wees in wat dit wil doen en wie dit wil help. Somer Feë en Vuur Elemente Feë het ‘n sterker verband met die Son en kan ingryp namens verskeie ander Feë.
Hoë Feë
Half-Feë
Nekromant
Donker toorkuns wat handel oor die opwekking van die dooies, ‘n beroep op geeste om die bevel van die nekromant te doen, en rondom slegte, onnatuurlike toorkuns.
Ankou, koning van die dooies, is nie lief vir nekromante nie, hoewel hy hulle soms verdra en selfs van tyd-tot-tyd toelaat om hul toorkuns te beoefen.
Karneool is ‘n kragtige klip vir hulle om hul kragte vanuit te trek. Hulle gebruik ook sonsverduisterings en ander astrale gebeurtenisse om hul towerkrag te versterk.
Yster en Feë
Feë is allergies vir yster. Sommige meer as ander. Yster dreineer hulle van hul toorkrag en dan hul lewenskrag.
Die sterflike ryk ruik na yster. Slegs die mees desperate feë woon nog in die sterflike ryk.
Sommige feë, soos die vorste van die howe en die Assassyn, is immuun teen yster.
Toorkrag
Die Mis is wat ons die allesbeheersende, almagtige toorkrag noem wat rou deur Druïde en feetjie honde loop. Ander mense met towerkuns het talismane nodig om die Mis te ontgin. Normale feë kan betowering – swakker toorkrag as dié van die feetjie honde – vorm uit hul verbintenis met die Mis. All feë kan betowering in plante, kristalle en windbolle/ligbolle stoor vir latere gebruik.
Mense kan toorkuns in verskeie vorme gebruik: benut dit uit die Natuur; berg dit in amulette, kristalle en talismane vir latere gebruik; om dit uit ander wesens uit te trek (gewoonlik ander hekse en towenaars); of die gebruik van beswerings saam met talismane om die Mis in sy rouste vorm te gebruik.
Toorkrag moet verdien of geërf word vir mense om dit te gebruik. Sommige gaan op soeke om die reg te verdien om toorkrag te gebruik terwyl ander met dit in hul bloed gebore word.
Onsterflikheid
No-one writes about the fae like Ronel Janse van Vuuren.
Mense wat met Feërie te doene het
Paladyn
Heks
No-one writes about the fae like Ronel Janse van Vuuren.
Nie-Feë Onsterflikes
Odin
Anubis
Athena
Demeter
Apophis
Thoth
Hades
Lethe
Hera
Sphinx
Hecate
Artemis
Ares
Hephaestus
No-one writes about the fae like Ronel Janse van Vuuren.